İşte size ‘Berbat’ şiiri.. Orhan Can 1987

Berbat

Bu gece dostlar
En berbat meyhaneye gidip
En berbat içkilerle
Berbat şarkıları
berbatça söyleyelim..
Berbat sarhoşluğumuz
ve berbat halimizle
berbat şekilde eğlenelim..
Berbat sokaklarda kol kola
berbat biçimde yürüyelim..

Naralar atalım berbat!
Küfür edelim berbatlara
berbat oldukları için..
Berbat kişilerle kavga edelim..
berbat karakolun
berbat nezarethanesinde
berbatça dayaklar yiyelim..

En berbat evde
berbat bir hatunla
berbatça yatalım..

Berbat bir ahlak zabıtası
alsın bizi..
Dayaklar yiyelim
berbat olsun yalnız..

Berbat yemekler yiyip
berbat olarak zehirlenelim.
Berbat hastanede
berbat bir doktorun
berbatça tedavisini görelim.
Berbat hemşirenin elinden kaçıp
berbat bir fırından ekmek alalım..

En berbat politikacılara oy verip
berbat zamlara
berbatça küfürler edelim..
Duysunlar
götürsünler bizi
Berbat kişiler
dövsün bizi

Berbatça kıvranalım yerde
Varsın berbat desinler
Varsın asi desinler
Ne çıkar!
Biz zaten berbatız

Berbat bir uykuya dalalım
Berbatların itiraz hakkı yoktur ya!
Parçalasınlar sabahlara kadar bizi
En berbat üniversitede okuyup,
güzel ülkemi berbat edenlerden
berbatça laflar işitelim..

Bugün
Berbat olalım..
Hatta berbatın
iks karesi olalım..
Yok yok, kara kökü olalım..

Sevgilimizle karşılıklı
berbatça bakışalım
Berbatça öpüşelim ama..
Sen berbat ben berbat..
Berbatça hayaller kuralım..
Berbat dünyamızın tam ortasına
berbat yerimizden
berbatça şeyler yapalım..

Berbat hayatın
berbat toprağına
bir fidan ekelim..
O berbat olmasın
O berbat yaşamasın..
Dünyayı berbat edenlere inat

Yaşayalım berbat..
Berbat bir uykuya dalalım
Berbat olsun hayatımız
Berbatız ya
Berbatça berbatlaşalım..

Berbat bir şoförün
berbat arabasının altında
berbatça can verelim..
Berbat insanlar eşliğinde
en berbat mezara girelim..
Ve mezar taşımıza
Berbat yazılarla
“Ey Berbat!
Burada berbatça yatan berbat,
Berbat yaşayıp,
Berbatça öldü..
Doğum 1962 ölüm: Berbat bir yıl”
Diye yazsınlar..
Şanımız yürüsün berbat diye..
Ama biz,
Yattığımız yerden
Berbat dünyanın
berbat haline
Kıs kıs gülelim..
Berbat kahkahalarla..

Orhan CAN – 1987