(Kadehimdeki şiirler)
AĞLATMAYACAKSIN BİR KADINI…
Ağlatmayacaksın bir kadını…
Ağlatmayacaksın arkadaş…
Çünkü o ağlarsa…
Penceredeki fesleğen ağlar…
Tenceredeki fasulye ağlar…
Evin içindeki kokusu ağlar…
Kavanoza kurduğu turşu ağlar…
Dün yaptığı gül reçeli ağlar…
Ağlatmayacaksın arkadaş…
Yoksa, ütülediği gömleklerin ağlar…
Yıkadığı çorapların ağlar…
Duvardaki resmi…
Dolaptaki gelinliği…
Alnındaki çizgileri ağlar…
Ağlatmayacaksın arkadaş…
Ağlatmayacaksın bir kadını…
Bastığı yerler…
Küstüğü dudaklar…
Okşadığı parmaklar ağlar…
Kurt ulur…
Kuş konar…
Dağ donar…
Taş yürür…
Yani anlayacağın…
Kurtlar, kuşlar, dağlar, taşlar ağlar…
Ağlatmayacaksın arkadaş…
Ağlatırsan…
Sular, seller ağlar…
Yağmurlar, yeller ağlar…
En sonunda da…
Senin anan ağlar…
Ve…
Yine bir kadın ağlar…
ADNAN SÖKMEN
