Bu şiir de Orhan Can’dan size hediye olsun
Arkada eski sevdaların sarhoşluğu
yorgun İstanbul akşamlarında
varsın sevmesin beni
varsın istemesin gülüşümü
varsın bakmasın yüzüme
varsın gülmesin gülüme
Ne çıkar…
Ben,
sevdaların sevdasındayım
ateşli İstanbul akşamlarında…
Bir tek sen mi varsın yer yüzünde
bir tek sen mi yaşarsın İstanbul’da
Bir tek ben mi severim seni
Bir tek ben mi yaşarım sevdayı
Bir tek ben mi içiyorum sanki bu gemide çayı
Oysa Karaköy’den öte Dolmabahçe…
Bak aynı gemi
yolcular farklı oysa.
Her gün her saat
hep o aynı gemiler
aynı dakkada kalkıyor karşı kıyıya
Gecesi aynı, gündüzü aynı.
Hava aynı hava
rıhtım aynı rıhtım
denizin mavisi aynı mavi.
Telaş, aynı telaş..
Bir yerlere yetişme telaşı…
Yıllar önce de böyleydi oysa.
Değişen tek şey, yaşayan silüetler…
İçindeki yolcular gibi
mürettebatta da farklı ama..
Ne garip,
havuzun bir taraftan dolması
bir taraftan boşalması gibi…
Sen de hep böyle mi kalacaksın sandın
çılgın İstanbul akşamlarında…
Orhan Can
1 Kasım 2108 – Aydos
