Özledim be babam seni.
Çocukluğumda işten gelmesin diye,dua ettiğim geceleri.
Ve her gelişinde tokatını yiyip gözümü moratmanı
Yada beni kömürlüğe kapatıp karanlıkta bırakmanı.
Varın bana mazoşist deyin ne önemi var.
Kızdığım zamanlar daha çok ağır bastı emin ol.
Bakkaldan borç sigara aldırmaya gönderdiğin o soğuk kış gecelerini,
Alamayınca da ,döversin diye kapı önünde beklemeyi.
Dahası benden çok beni koruyan anama zarar vermemeni.
Hep korku içinde geçti çocukluğum bir kez evladım demeni bekledim,
O kadar fazlaydı ki kardeşlerim bana bir gün olsun sıra gelmedi.
Ama 17 sinde bıyıklarım yeni terlerken davutpaşada gördüm.
O içindeki vicdan azabını göz yaşlarına boğulmuştun.
Aramızda tel örgüler vardı ve sen ağlıyordun.
Sanki beni af et oğlum sana babalık yapamadım dercesine.
Yıllar geçti sen yaşlandın benim ise saçlarıma aklar düştü.
Artık sen çocuk oldun ben ise güçlü bir baba.
Ve. dayanamıyorum bu halde seni görmeye keşke dönsek başa..
Ama olsun kuru bir nefesin yeter sakın bırakma bizi BABAAA.
İrfan Demir
