Çocukluğumda annemi hep yazılı okurken uyuya kalmış halde hatırlıyorum.
Eskiden test yoktu. Sınıflar 60 70 kişilikti.
Her sene annemin en az on şubesi olurdu.
Tarih öğretmeni annem tüm gün çalıştıktan sonra eve gelir yemek yapar, evle ve bizle ilgilenir, sonra yazılı okumaya başlardı.
Nasıl becerebiliyorsa bizim tüm kıyafetlerimizi o diker, kazaklarımızı o örer, evin temizliğini ütüsünü o yapar, bunları yaparken bir de şiir yazardı.
Evde her çekmeceden annemin yazıp unuttuğu şiirler çıkardı.
Daha düzgün konuşamayan kardeşim de herkese “Benim annem hem öğretmen, hem terzi, hem de şahir” diye hava atardı.
Bir de evde hep anne keki, kurabiyesi olurdu. Hiç aburcubur alınmazdı.
Sahi annem bunların hepsini tek başına nasıl yapardı? Nasıl yetişirdi?
Bu da son şiirlerinden biri.
“Benim annem hem öğretmen, hem terzi hem de şahir”
Ben onu da kardeşimi de çok özledim. Tez zamanda görüşmek dileğiyle♥️ Aycan Dinç Bozok
Melike İlgün
