BABALAR GÜNÜ……..!!!!!!
BİR UKDEDİR İÇİMDE…..
Bugün babalar günü, her babalar gününde bir burukluk çöker yüreğime, varlığında yanımda olmayan çocukken ellerimi tutmayan, ama yine de babamdır diyerek saygıda kusur etmediğim bir adamdı o.
Adı vardı kendi yoktu yaşamımda, hiç olmadı.
Hiç bir zaman bu kadar vurdum duymaz olmasından ve ilgisizliğinden gocumasam da arkadaşlarımı babalarıyla gördükçe hep gıpta ettim.
O baba ellerinin nasıl tutulduğunu düşledim.
Olsun o yine de benim babamdı.
Özünde iyi bir adamdı ama yetermiydi iyi bir adam olması, tabi ki de yetmezdi, yetmezdi ama o yaşamını kendince düzenlemiş sırtını babasına dayamış, özgürce yaşamayı seven bir adamdı..
Dedem benim babam oldu, elimden tuttu, tutabildiğince, destek oldu, olabildiğince…
Okul önlüğümü, çantamı, kalemimi hep dedem aldı, cebime her gün harçlığımı verip okula kadar yanımda yürüdü.
Çocukluğum ve gençliğimde daima yanımda oldu, büyüttü, okuttu, evlendirdi.
Bir dede ne kadar baba olabilirse olmaya çalıştı.
Sağ olsaydı babalar günün kutlu olsun dedem diyebilseydim…. Nur içinde yatsın. İyi ki vardı.
Baba olmak için baba olunmaz, ben babalığın ne demek olduğunu çocuk sahibi olduktan sonra anladım, o minicik elleri tutmanın, sevgi dolu kolların boynuma dolanırken babam demelerinin hazzını yaşadım, yaşıyorum.
Ben hiç babalar günü için babamı kutlamadım ama çocuklarımın yılda bir gün değil her gün babalar günümü kutlamasından memnunum.
Her şeye rağmen o benim babamdı.
Nur içinde yatsın..
Bekir Birincioğlu
