Aydın Tansel vefat etmiş. Allah rahmet eylesin.
Arkasından yüzlerce methiye. Büyük sanatçıydı falan filan. (Bizi terketmemeliydin) gibi büyük laflar. Yahu arkadaş,
adamı yaşarken zaten terketmiştiniz.
Bir kere aramış mıydınız acaba? Öldükten sonra atıp tutuyorsunuz. Bırakın palavrayı.
Aydın Tansel’i geçen sene tesadüfen Bodrum Turgutreis’de bir otelde dinlemiştim. Yalnız bir adamdı. Hayata küsmüş gibiydi.
İnanın şarkıları bile zorla söylüyordu.
O sahnedeyken kimse şarkılarını dinlemedi bile.
Herkes sohbet etti, yemeğini yedi, Aydın Tansel mırıldandı ve çekip gitti.
Zaten şarkı söylerken bile biran önce bitirip gitmek ister gibi bir hali vardı.
Otel sahibi gecede kaç kuruş verdiğini söyleyince yutkunmuştum.
Meğer rakı parasını çıkarıyormuş sahnede.
Bir sanatçının o duruma düşmesine çok üzülmüştüm.
Gerçek olan şu; Aydın Tansel yalnızdı, yalnız yaşadı ve yalnız öldü.
Zaten naaşını iki gün sonra Gümüşlükteki evinin kapısını kırıp bulmuşlar.
Vah gidene…
Yazılanlar mı?
Hadi canım sen de!
Oğuz Tongsir
2016 2 Nisan – Facebook
