Ben gazeteci olarak hep muhalefeti takip etmeyi sevdim.
Muhalefette tarafsız gazeteciliği…
Ama yaşadıklarım bana öğretti ki muhalefetin tarafsızlığı sevmesi yalnızca iktidar olana kadar.
Şafak Toprak
İnanın sağ-sol, alt-üst hiç fark etmiyor.
İsim ve yer vermeyeceğim. Amaç kimseyi utandırmak değil. Hatırlayan isterse katılır.
Tarih 90’lı yılların ortası. Bir belediyecilik baharı esiyor.
Ben her hal kanal De’liyim.
Kameraman affetsin adını vermeyeceğim ama o kendini bilir.
Yer Anadolu yakasında bir ilçenin düğün salonu…
Motor iskelesindeki büfelerde satılan sosislileri meşhur bu ilçenin.
😉
Kadın toplantısı var… Bir çok isim katılıyor. Dönemin önemlileri…
İşte o gün, biri bana el uzatmadan elimi uzatmamayı öğrendim. (Tabii yabancıysa)
İlçe Başkanı “Hoş geldiniz” dedi.
Ben de sevimli sevimli elimi uzattım. Elime baktı… Yalnızca baktı…
Elim öyle havada, onca insanın ortasında nasıl utandım anlatamam. (Şimdi olsa umursamam)
Yine de buraya kadar her şey tamam…
Neyse yarım saat sonra “Sizi müdüriyetten çağırıyorlar” dediler.
Hani o dönem (belki şimdi de vardır), düğün salonlarında bir de müdüriyet vardı ya işte oradan… Gittim…
Karşımda elimi havada bırakıp onca milletin arasında yerin dibine sokan adam..
“Kusura bakmayın, ben medeni bir insanim.
Oradaki hanımlar yanlış anlar diye elinizi sıkmadım.
Gelin şimdi tokalaşalım.”
dedi. (Özrü kabahatinden büyük)
Ve içimdeki canavarı çıkardı… (Oysa ben onu nasıl terbiye etmeye çalışıyorum yıllardır bilemezsiniz)
“Sen ne biçim insansın, ben inancından elini uzatmadığını düşündüm, bozulsam da anladım.
Sen Allah’tan değil kuldan korkuyormuşsun. Senin gibi birine ben elimi uzatmam.” dedim.
Ben utanmıştım ama adamın rengi mora dönüşmeye başladı.
Yanında koruma benzeri tipler vardı.
Gülmemek için dudaklarını ısırdıklarını fark ettim.
Aradan yıllar geçti…
Beyazıt’ta karşılaştık….
Yanında İl Başkanı vardı, iyi adamdır….
Ve bu utanmaz geldi.
“Tarafsızlığınıza hayranız” dedi.
Benim canavar yine kıpırdadı.
“Ben de sizin iki yüzlülüğünüzü hiç unutmadım” dedim. ( Ne yapayım bu tipler karşısında hiç kibar olamıyorum gözüme perde iniyor)
Adam yine mora doğru renk almaya başladı.
Anladım bu adam bu rengi kendine yakıştırıyor ve hiç uslanmıyor.
Daha sonra etrafımda hiç rastlamadım ona.
Kim bilir belki benden saklandı 
😂
Şafak Toprak Kaplonoğlu
Editörün meraklısına NOT’u: Söz konusu politikacı “Refah” bir Türkiye için politika yapan biriydi..
