YÜREĞİMİN ALEV TOPLARIYLA TAŞLIYORUM!
Siz ağaçların, kuşların, kurtların, toprağın, taşın çığlığını duydunuz mu?
Ağladığını insan diliyle…
Ben hem gördüm hem duydum.
Ormancılar bilir, gazeteciler de tanık olur.
En acı tanıklığım, en kederli günlerimdir orman yangınları…
Ağaç, nebâtandandır dersin.
Ya içindeki canlılar?!
Sığ akılla idrakı imkansız olan orman hayatı, geleceğimiz, gerçekten geleceğimizdir.
Çocuklarımız, ne yazık ki umut ettigimiz o gelecek içinde yaşanır bir dünya değil; çölleşmiş bir doğa, yalnızlaşmış yapay ağaç topluluklarıyla karşılaşacak.
Herkesin bildiği hakikatleri yazıya dökerken bir fayda ummak hakkımız diye bunları dile getirdim.
Çünkü gazetecilik yaptığım 30 yıl içinde pek çok yangın gördüm, alevlerin gökyüzüne yükselişine, içindeki canlıların canhıraş kaçışına tanık oldum.
Sonra yangınların söndürülürken soğutma işlemlerinin başlatılmasına…
Ancak yüreğim hiç soğumadı, içimdeki yangın hiç sönmedi.
Ne zaman yangın haberi alsam yüreğim yangın yerine döner.
Yakanları manen buğzederek yüreğimden alev toplarıyla taşlıyorum…
Ali Kayadibi
