Şehirden uzakta…

Yaklaşık bir buçuk yıla yaklaşıyor Akyaka’ya yerleştim. Ne tuhaf, bir çok şeyi İlk kez uzakta başka bir yerde geçirmek yaşamak, ilk bayram olacak şehirden uzakta.

Aslında sadece şehirden değil, sevdiğim herkesten uzakta
olmak değişik duygular yaşatıyor insana.
Ama uzakta olsak gönüllerimiz bir bunu biliyorum.

Alışma süreci, tanışma, iyi ilişkiler kurmak,
herşey den önce hiç tanımadığım insanlarla
dost olmak çok kolay şeyler değil, büyük şehirden gelip yepyeni farklı bir ortama uyum sağlamak kabul edilmek veya dışlanmak, gerçekten bu durum sizin kişilik karakter ve iyi bir insan olmanızdan geçiyor.

Gazetecilik mesleğinin bana çok şey kattığını biliyorum. Yabancı insanlarla iletişim kurmak
gazetecinin en önemli becerisidir. Çünkü hiç bilmediğiniz ülkede, şehirde ve hiç tanımadığız insanlarla iletişim kurmak zorunda kalıyorsunuz. Buda size özgüven cesaret başarı katıyor. Burada da bana büyük katkısı oldu.

Küçücük bir yerde, zaman zaman insanların, ” kim bu ya nereden niye buraya gelmiş ki” demeleri ni duyabilirsiniz. İşte buda başka bir yerde yaşamanın en önemli unsurlarından ki
benim içinde söylenmiştir eminim. Böyle küçük yerler de doğmuş büyümüş, ev sahipleri öyle kolay kolay dışarıdan kimseyi istemezler. Zaten bunu da seze biliyorsunuz kısa sürede.

Onlara kendinizi kabul ettirmek tamamen sizin kişilik karakter ve İyi biri olmanızdan geçiyor. Tâbi sizde büyük şehirden gelmiş biri olarak da buradaki yerli halkı kabullenmek, onların sizin düşüncelerinize uyacak mı, ortaya çıkan fikir ayrılıklarını nasıl kabul edeceksiniz gibi ciddi beyin jimnastiği yapabileceğiniz bir durum yaşıyor sunuz.

Yani, ben büyükşehiri bırakıyorum hiç bilmediğiniz bir yere yerleştim ile bitmiyor.

Yaşamımızın büyük bir bölümü şehirde geçtikten sonra, farklı bir yere yerleşmek
öyle çok basit de gözükse zaman içinde
kendinizi sorgulamaya başlıyor sunuz. Ya başaramaz sam diye, geri dönüşüm de daha zor oluyor o zaman. Yani, başarısızlık size ciddi bir tramva yaşata bilir.

Neyse ki, ben bu tramvayı çok yaşamadım.
Hayatım boyunca hangi işte çalıştıysam sevilen sayılan biri olmaya özen gösterdim.

Burada da kısa zamanda bunu sağladığımı düşünüyorum. Yerli halkın arasında karşılıklı sıcak bir kaynaşma oldu. Şimdi ben onlardan biri gibiyim. İstanbul dan geldiğimde, neredesin özledik seni abi, diyecek kadar buralı oldum sanırım. Demek ki sevdir mişim kendimi. Güzel bir duygu. Demek ki para değil insan biriktirmek daha değerli.

Artık kendimi de keşfetmeye başladım burada.
Farklı yanlarıımı gördüm. Mesela içimde şiir seven bir yanım varmış. Bisikleti keşfettim. Doğayı keşfettim. Yeni insanlarla dostluğu keşfettim. Kısa zamanda insanların hiç tanımadıkları biri ile dost olabileceğini keşfettim. Hala da yeni yeni şeyler keşfetmeye
çalışıyorum.

Kısaca sevilmek saygı duyulmak sevmek insan hayatında en önemli değerler.

Cemal Köyük

Cemal Köyük