Öyle kibirliyiz ki evrende bir toz tanesi kadar bile değilken evrenin biz insanlar için yaratıldığını var olduğunu sanıyor, buna inanıp kendimizi kutsuyoruz.
Hep ölmemek üzere kurgularımız.
Cennet cehennem üzerine senaryolarımız.
Hep bir pazarlık halindeyiz yaratıcı dediğimiz boyutla, doğayla, evrenle…
Size bir sır vereyim mi?
Ne doğanın, ne evrenin ne de yaradanın umrundayız.
Çünkü biz olmasakta onlar hep var. Onlar yoksa biz nah varız!
Onun için bu sonsuzluk denizinde ömrümüzün kalanına yelken basarken kibirlenemeyecek kadar kendimizin farkında olan, alçakgönüllü, adaletli ve vicdanlı bir “insan” olduğumuz zaman.
Yani işte o zaman mükemmel yaratıklar olacağımızı bilmek en iyisi!
( F.Ç )
Fuat Çimen
