Haber peşinde, kâh uzun ince bir yolda, kâh dikenlerin üzerinde yürüdüğüm yolda bir mesleğin sonuna geldim.
Bin dokuz yüz seksen dokuz yılında, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Cerrahi girişinde başladığım meslek hayatıma İstanbul Adalet Sarayı’nda noktayı koydum.
Kimi zaman kışın ayazında, karakol kapılarında saatlerce “vesikalık” bekledim.
Kimi zaman Temmuz’un sıcağında doğrulara ulaşmak için bilgi kırıntısı peşinde koştum.
Adliye koridorlarında adalet arayanların sesi oldum.
Şehirlerarası, uluslararası iz takip edip haber kovaladım.
Aç kaldım, susuz kaldım, uykusuz kaldım.
Evimden, eşimden, çocuğumdan ayrı kaldım…
Ancak takip ettiğim haber, ertesi gün imzam ile gazetede yayınlandığında, çektiğim tüm zorlukları unutup mutlu oldum.
Çok para kazanmadım ama, dost kazandım. Çevre kazandım.
Mesleğime leke getirecek harekette bulunmadım.
Arkamda kimsem olmadı.
Emeğimle Sürekli Basın Kartı sahibi oldum.
Oğluma bırakacağım en büyük miras şerefimle, emeğimle kazandığım basın kartım oldu.
Bu süre zarfında, bana destek olan eşime teşekür ediyorum.
2.5 yıldır çalıştığım Doğan Haber Ajans’ından ayrıldım.
3 yıl önce olduğum emekliliğin tadını çıkaracağım.
Haber yarışında çarptığım, kırdığım arkadaşlarımdan özür dilerim.
Hoşçakalın..
Hayatı Kılıç
